Ogród Saski w Warszawie mieści się w Śródmieściu i jest to niewątpliwie miejsce, które warto zwiedzić ze względu na jego historię. Dodatkowym atutem jest to, że można się w nim zrelaksować i odpocząć od zgiełku wielkiego miasta. Jest to jeden z najstarszych parków w naszym kraju, został udostępniony szerszemu gronu w roku 1727. Aktualnie jego powierzchnia wynosi 15,5 ha. Pierwotnie był to ogród pałacowy, okalający pałac Saski.
Park ten został założony na przełomie XVII i XVIII wieku, natomiast za jego twórcę uznaje się króla Augusta II Mocnego. To właśnie za jego czasów najbardziej zyskał na znaczeniu, jako ogród przypałacowy o charakterze barokowym, w stylu francuskim. Po roku 1735 na jego terenie powstało wiele obiektów, a wśród nich: Wielki Salon i Mały Salon oraz Operalnia. To właśnie w niej w 1765 roku z inicjatywy Stanisława Augusta Poniatowskiego została wystawiona pierwsza sztuka w języku polskim – „Natręci” autorstwa Józefa Bielawskiego. Jest to moment uznawany za początek Teatru Narodowego. Aby uczcić to wydarzenie przy skrzyżowaniu ulic Marszałkowskiej z Królewską ustawiono upamiętniający kamień. Od czasu odejścia króla Augusta ogród Saski został bardzo zaniedbany, a w roku 1772 doszło do rozbiórki budynku Operalni. Natomiast po upadku powstania kościuszkowskiego był już zupełnie zdewastowany. Niektóre rzeźby zostały wywiezione do Rosji, a konkretnie do Petersburga. Prace, mające na celu odrestaurowanie ogrodu Saskiego, rozpoczęły się dopiero po roku 1797. Wtedy został on odbudowany i przekształcony na styl typowo angielski. Za jego projekt odpowiadał James Savage, dzięki któremu doszło do stworzenia stawu, a zamiast muru zrobiono ogrodzenie oraz zlikwidowano Wielki Salon (nie pasował do nowego stylu).
Po powstaniu listopadowym ogród Saski w znacznym stopniu został zdewastowany, jednakże w wyniku działań podjętych przez Michała Szuberta, wrócił do stanu dawnej świetności. Bardzo istotnym momentem było wzbogacenie go o wodozbiór i fontannę w XIX wieku. W czasie II wojny światowej ogród zajęty był przez Niemców, a Polacy od roku 1942 nie mieli do niego wstępu. W czasie powstania warszawskiego również był w rękach okupantów i doszło wtedy do zniszczenia dużej części drzewostanu.
W roku 2007 Ogród Saski zrewaloryzowano. Warto podkreślić, iż obecnie, pomimo zniszczeń wojennych, w parku znajduje się duża ilość starych, mających nawet 200 lat drzew, a w tym również trzy pomniki przyrody. W 2012 roku ogród Saski został częściowo odbudowany. Jego aktualna powierzchnia wynosi 15,76 ha.
Do najważniejszych obiektów parku należą przede wszystkim: Fontanna Wielka, rzeźby barokowe przedstawiające muzy i cnoty, zegar słoneczny, pałac Błękitny czy też Grób Nieznanego Żołnierza. W ogrodzie Saskim możemy też zobaczyć pomnik Marii Konopnickiej oraz kamień pamiątkowy, który został tam umieszczony ku czci 200. rocznicy oddania tego miejsca do użytku publicznego. Ponadto znajdują się tam dwie pamiątkowe płyty: pierwsza z nich na cześć warszawiaków poległych podczas II wojny światowej, druga natomiast upamiętniająca moment powitania wojsk polskich przez Józefa Piłsudskiego.
